പറയാൻ ഉള്ളത്

*പറയാൻ ഉള്ളത്*

നീ നിന്റെ ഹൃദയം എന്നോട് തുറന്നപ്പോളെല്ലാം എന്റെ മനസ്സിൽ എന്റെ ദാരിദ്ര്യങ്ങളായിരുന്നു സ്വപ്നങ്ങളുടെ ചിറകൊടിഞ്ഞു ഇരുണ്ടു പോയ മുഖമുള്ള
ഒരമ്മ കരിപുരണ്ട പാത്രങ്ങളിൽ എന്തോ തിരയുന്നുണ്ടായിരുന്നു...
നീ പ്രണയം പറഞ്ഞപ്പോളെല്ലാം
മനസ്സിൽ പൂത്തതു ചുവന്ന പൂക്കളല്ല
എന്നെ ഞാനാക്കാൻ വിയർപ്പാറ്റിയ
അച്ഛന്റെ ചുമച്ചു തുപ്പിയ ചോരപ്പാടുകളാണ്
നിറമുള്ള നിന്റെ കനവുകൾ ഞാൻ കേട്ടില്ലെന്നു നടിച്ചത്
ഇരട്ടമുറിയുള്ള വാടകവീട്ടിൽ
താലി സ്വപ്നം കണ്ടു മുരടിച്ചു പോയ ഒരു മനസ്സവിടെ വിറങ്ങലിച്ചു
കിടപ്പുള്ളതുകൊണ്ടാണ്..
നിന്റെ വിളികൾക്കു കാത് കൊട്ടിയടച്ചത് എന്റെ നിസ്സഹായതയാണ്....
ഇനി ഒരു വാക്കേ ഉളളൂ പറയുവാൻ
കണ്ണീരിൽ ചാലിച്ച ഒരു മാപ്പ്...
ഒരു വാക്ക് കൊണ്ട് പോലും മോഹം തരാൻ കഴിയാത്തതിന്..
ഒരു നോക്കിൽ പോലും..
സ്നേഹം കാട്ടാത്തതിന്...
എന്റെ. ..വിധിയുടെ..കൈകളിൽ...ഞാൻ ഒതുങ്ങട്ടെ....മാപ്പ്