*കവിതയോട്*
നിനക്കോർമയുണ്ടോ അന്നാദ്യമായി നീയെന്നെ തേടി വന്ന നാൾ... ??
അന്ന് ഞാൻ ഏകാകിയായിരുന്നു..
ഇടുങ്ങിയ നാല് ചുമരുകൾക്കുള്ളിൽ ഞാൻ തളച്ചിട്ടിരുന്ന എന്റെ ഭ്രാന്തൻ ചിന്തകളെയും പ്രണയത്തേയും നീ നിന്നിലേക്കേറ്റു വാങ്ങി...
അത് നിന്നിൽ നിറഞ്ഞു വരികളായി ഒഴുകി... !!
നിനക്ക് ഞാൻ പേരിട്ടു കവിത.. !!
പ്രണയമായിരുന്നു എനിക്ക് നിന്നോട് നീ എന്നിൽ മഴയായ് പെയ്ത നാൾ മുതൽ..
പിന്നീട് ഒരു പെയ്ത്തിനു ശേഷം നീ നിശബ്‌ദമായ് എന്നിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി പോയി...
ഒരു പുൽനാമ്പ് പോലും മുളക്കാത്ത മനസ്സിന്റെ ഊഷരഭൂമിയിൽ നിന്റെ വരവിനായ് ഞാൻ കാത്തു നിൽക്കുന്നു...
നീ വരുന്നതിനു മുൻപ് ഞാൻ മരണമടഞ്ഞുവെങ്കിൽ എന്നിലേന്നേ നിറഞ്ഞ നീ എന്റെ കല്ലറയിൽ ഹൃദയത്തിന്റെ ഭാഗത്ത് ചെടിയായി ഉയിർക്കുക
നിന്നിൽ നിറയാതെ ശേഷിച്ച എന്റെ ബീജങ്ങൾ വലിച്ചെടുത്ത് നിന്റെ പൂക്കൾ ചുവപ്പിക്കുക..
No comments:
Post a Comment